És ez is az abszolút első számú erénye. Az Alfa akkor a legjobb, amikor önfeledten tocsog a CGI-ban. Kutyásoknak, állatmániás gyerekeknek kötelező darab. Kritika.
Vagy mégsem, de biztosan különös helyet tartogat a földi paradicsomban a deszkás lányoknak. A Skate Kitchen után mindenki akar majd egy gördeszkát. Kritika.
Ha ez így megy tovább, az ifjúsági disztópia-filmek a ciki szinonimájává válnak. Pedig az alapanyag többnyire jó, mégis félremegy valami a megfilmesítés során. A Sötét elmékkel is ez történt. Kritika.
Az Oscar-gálán külön kategóriában díjaznák a népszerű filmeket, jelentsen ez bármit. De nyer ezzel a néző és a filmipar bármit? De ezen kívül is felmerül még néhány kérdés.
Amúgy a cím spoiler, de hogy miért, az csak a filmből derül ki, tehát tulajdonképpen mégsem az. Megnéztük a Netflix aktuális világvége-filmjét. Extinction, kritika.
Az tulajdonképpen bravúr, hogy egy filmet azzal együtt is sikerül elemeiben elrontani, hogy az üzenet közben nagyon is átélhető. Naiv, butácska, ugyanakkor néha egész aranyos film lett a Barátom, Róbert Gida.
Azért mégis csak szovjet rockernek kellett volna lenni a 80-as években: Kirill Szerebrennyikov Nyár című filmje egy olyan világot fest fel, ami majdnem olyan vonzó, mint amennyire borzasztó. Kritika.